ایران عزیز ما در این روزها میزبان بیش از 147 کشوردر شانزدهمین اجلاس دوره ای کشورهای غیر متعهداست.
120 کشور عضو و 27 کشوربعنوان ناظر در این اجلاس مهم که در تاریح سیاسی ایران پدیده ای کم نظیراست، حضور خواهند داشت.
در اين اجلاس، دکترمحمد مرسی رییس جمهور مصر بعد از مبارک، کرسی ریاست دوره ای این جنبش 51 ساله غیر متعدها را به ایران تحویل خواهد داد و البته این مساله ای نیست که امریکا وغربی ها که به دنبال منزوی کردن هرچه بیشتر ایران هستند بتوانند به سادگی آن را بپذیرند وبا آن کنار بیایند وهم در این راستاست که امریکایی ها تمام توان خود را مصروف این نموده اند که تا می توانند از حضورسران بعضی کشورها درتهران جلوگیری کنند و بخصوص فشار زیادی بر روی بانکی مون دبیرکل سازمان ملل متحد می آورند تا بلکه او را از سفر به تهران بازدارند.
با توجه به اینکه گفته می شود ایران دراین شرایط سخت اقتصادی که رهبری در تعبیری معناداراز آن به اقتصاد مقاومتی نام برده اند برای برگزاری این اجلاس مهم بودجه ای بالغ برچندصد میلیارد تومان متحمل شده است، امید آن می رود مسولین اجرایی و برنامه ای کشور از این فرصت استثنایی درجهت منافع ملت بزرگ ایران استفاده نمایند و به استفاده از ظواهر و تصاویرتشریفاتی آن دلخوش ننمایند اگرچنین اتفاقی رخ ندهد برگزاری این اجلاس پرهزینه چه گره ای از کار ما بر خواهد گشود؟
تردید ندارم رهبری و مسولان کشوردراین جهت تدابیرمهمی اندیشیده اند.
جالب آنکه درمیان این کشورها، کشورهایی هستند که درمقاطع بسیار حساس که ایران بهنگام تصویب قطع نامه های سازمان ملل به یک رای بیشتر موافق ويک رای کمتر مخالف محتاج بود بارها وبارها با ناديده گرفتن هم پیمانی شان با ایران انقلابی در کشورهای غیر متعهد، برعلیه کشور ما رای داده اند و اکنون مسولین کشورما دراتخاذ سیاستی بر مبنای خرد و مصلحت با آغوش باز از آنان پذیرایی می کنند.
همین مصلحت به طریق اولی ایجاب می کند که این سیاست توام با خرد و مصلحت را در داخل هم دنبال کنيم و زندانیان سیاسی منتقد وحتی مخالف - والبته غیر وابسته - را از زندان آزاد وآنها را که بعضا در شرایط سخت انقلاب وجنگ برای ایران موجد خدمات بسیاری شده اند به عرصه تلاش وخدمت بازگردانیم. به اعتقاد من اینها بسیار شایسته تراز آن هستند که ما در باز کردن آغوش پر از رافت و رحمت نظام بر رویشان اندک تردیدی داشته باشیم.
هم در این راستاست که باید اقدام هرچند دیر هنگام قوه قضا را در پیشنهاد عفو برخی از زندانیان سیاسی به رهبری و موافقت ایشان که به آزادی هرچند دیر هنگام تعدادی از زندانیان سیاسی حوادث پس از انتخابات انجامید را به فال نیک گرفت و آن را ستود.
ما برای بهتر ماندن مان در این جهان پراز رنگ ونیرنگ وننگ چاره ای جز این نداریم که سماحت اسلامی را پیوسته درسیاست داخلی کشور که تحولات گذشته نشان داده وضعیت همیشه به یک روند باقی نمی ماند بعنوان يک اصل دائمی وهمیشگی در دستور کار خود داشته باشیم.
مگر ما همان نبوده ونیستیم که در روزهایی نه چندان دور در ماه مبارک رمضان برای سیری همه گرسنگان ،غنای همه فقیران پوشیدگی همه بی کسوتان ،دم بدهکاری همه قرض داران وآزادی همه اسیران دست دعا به آستان بی نیازبر می داشتیم؟
و تو ای عزیز،مپندارکه رمضان سپری شده است....
