مصاحبه ام با پایگاه خبری جماران در رابطه با آیت الله هاشمی

اینکه روحانی تحت تأثیر هاشمی است، صحیح نیست

پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران - تهران

اگر چه آیت الله هاشمی رفسنجانی به دلیل رد صلاحیت توسط شورای نگهبان امکان نیافت تا به عنوان کاندیدا در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری شرکت کند، اما پیروزی دکتر حسن روحانی یکی از نزدیکان فکری-سیاسی وی باعث شد نقش وی در میدان سیاست جمهوری اسلامی ایران مجددا احیاء شود.

از آن هنگام تاکنون، این سوال به انحاء مختلف در رسانه های اصولگرا و اصلاح طلب مطرح بوده که از این پس نقش هاشمی در اداره کشور چیست و جایگاه او کجاست؟  پس از 8 سال انتقاد از دولت، موضع او در قبال دولت همسو چیست؟ برای پاسخ به سؤالاتی از این دست، به سراغ غلامعلی رجایی مشاور رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام رفتیم.

مشروح گفت و گوی جماران با رجایی در پی می آید:

آقای رجایی! تمام زندگی سیاسی آقای هاشمی برای ناظران سیاسی جالب توجه است؛ عنصر ثابت در شخصیت ایشان «صبر» است. به عنوان مثال در همین 8 سال اخیر، آقای هاشمی با وجود تمام تخریب‌ها که به ردصلاحیت وی منتهی شد، پس از انتخابات مجددا به اوج برگشت و یکی از نزدیکان وی به ریاست جمهوری انتخاب شد. هاشمی 80 ساله، چه کار ویژه‌ای برای خود در این مقطع زمانی تعریف کرده است؟

آقای هاشمی شئوناتی دارد. یک شأن وی مشورت دادن به رهبری است. زیرا جایگاه برجسته‌ای در نظام دارد و رهبری به این نقش توجه ویژه‌ای دارند و جلسات منظمی از آقای هاشمی برای مشورت دعوت می‌کنند که این جلسات بدون حضور شخص دیگری برگزار می‌شود و ضبط هم نمی‌شود. ایشان همواره مشاوری دلسوز برای رهبری است که در مسائل مستحدثه مانند سیاست خارجی صریحا نظرات خود را بیان می‌کنند.

شأن دوم هاشمی این است که در برآمدن این دولت نقش داشتند و هیچ مضایقه‌ای از مشورت دادن به رییس و اعضای این دولت ندارند. ما در دفتر ایشان شاهد رفت و آمد دولتمردانی هستیم که در جلسات مجمع و کمیسیون‌ها شرکت می‌کنند؛ امری که احمدی نژاد منع کرده بود و خودش هم در جلسات اصلی مجمع شرکت نمی‌کرد و اساسا مصوبات مجمع را هم اجرا نمی‌کرد، در حالی که یکی از وظایف رئیس جمهور اجرای مصوباتی است که در مجمع مورد تصویب منصوبان رهبری قرار گرفته است. البته آقای هاشمی در صورت لزوم انتقادات خود را هم بیان می‌کنند که نمونه آن را در موضوع تأخیر در انتخاب استانداران دیدیم.

پس هاشمی سه شأن مشورتی، حمایتی و انتقادی دارد.

ایشان آمادگی خود برای سفر به عربستان را هم اعلام کرده بود.

این مربوط به آن شأن حمایتی ایشان است. وی در مصاحبه با سردبیر فایننشال تایمز هم به صراحت اعلام کرد که تمام کدورت‌ها میان ایران و عربستان در ملاقات با ملک عبدالله در سنگال آب شد. ایشان در یک سفر دیگر به عربستان که سال‌ها بعد انجام شد هم با ملک عبدالله توافقاتی کرد که قرار شد کمیته‌هایی در خصوص آن‌ها تشکیل شود که احمدی‌نژاد از انجام این کار خودداری کرد. ایشان پیشنهاد کرده بود که کمیته‌ای متشکل از علمای شیعه و سنی برای مقابله با تندروی القاعده، خونریزی‌ها و... تشکیل شود تا از آنها جلوگیری شود.

رابطه آیت الله هاشمی با دولت و رئیس‌جمهور الآن چگونه است؟

ایشان و آقای روحانی ملاقات‌هایی دارند. همان اوائل هم آقای هاشمی به دفتر ریاست جمهوری رفتند. آقای روحانی بیش از 30 سال سابقه ارتباط با آقای هاشمی دارد و همواره از مشورت‌های هاشمی کمک می‌گیرد و قطعا از نظرات ایشان استفاده می‌کند.

علاوه بر جلسات کمیسون‌های مجمع، دیدارهایی هم میان آقای هاشمی و وزرا هست؟

بله؛ جلسات مفاهمه معمولا برگزار می‌شود.

یکی از نمایندگان مجلس چندی پیش در مورد نسبت هاشمی با دولت، سخنانی گفته بود که پدرخوانده این دولت هاشمی است و.... .

اینها حرف‌های کسانی است که نمی‌خواهند بپذیرند عرصه را به رقیب واگذار کرده‌اند. قرار نیست عرصه همیشه در دست یک جناح باشد.

این حرف‌ها تازه نیست، اما منصفانه هم نیست. آقای روحانی فرد مستقلی است، البته رفاقت دیرینه‌ای با آقای هاشمی دارد ولی اینکه ایشان عامل یا تحت تاثیر هاشمی است، صحیح نیست. اینها درصدد هستند که آقای روحانی را تحقیر و تسخیر کنند و همان ادعای قدیمی را دنبال کنند که هاشمی پدرخوانده دولت است.

آقای رجایی! در چند سال اخیر ما شاهدیم که مواضع آقای هاشمی خیلی شفاف‌تر از گذشته شده است و رک و صریحتر از قبل سخن می‌گوید. چرا این تغییر رخ داده است؟ آیا این تغییر موضع نسبت به هاشمی دهه 70 یعنی او به مردم نزدیک‌تر شده است؟

ایشان در یک دیدار در هفته بسیج گفتند که بسیج باید به محبوبیتی که نزد ملت داشت برگردد، موقعیتش آسیب دیده و... . در حالی که قبلا این سخن را کلی‌تر می‌گفتند و نسبت به سابق که خودشان رئیس دولت بودند احساس خطر بیشتری می‌کنند. شاید بیشتر به خاطر این که از بدنه دولت اطلاعات دقیق‌تری به ایشان می‌رسد و همین باعث صراحت بیشتر ایشان شده است. در حالی که انسان وقتی خودش در مسئولیت دولت قرار می‌گیرد، رفتارش جنبه توجیهی پیدا می‌کند.

اما الآن که دولت همسو با ایشان سر کار آمده و خطرات برای کشور مقداری رفع شده نگرانی ایشان چیست؟

آقای هاشمی نگران نیستند. ولی آن چیزی که باعث می‌شود ایشان مقداری تأمل بیشتری کنند این است که این دولت نتواند موفق شود. زیرا ما در 8 سال گذشته دولت نداشتیم. حتی ایشان این تعبیر را دارند که کشور اگر دولت نداشت بهتر از این اداره می‌شد. بنابراین نگرانی هاشمی از ناکارآمدی است؛ زیرا اگر دولت جدید نتواند میراث دولت قبل را به خوبی اصلاح کند با مشکل مواجه می شود. از نظر آقای هاشمی کلید حل مشکلات کشور در توسعه و پیشرفت و بهبود مناسبات با خارج از کشور است و از همین طریق امور داخلی هم اصلاح می شود.

آیا این یک نگرانی کلی است یا بر اساس شواهد و قرینه هایی می‌گویند؟

الآن که زود است در این مورد حرف بزنیم. قاعدتا  بعضی ازاصول‌گرایان خواستار موفقیت این دولت نیستند و نمونه آن واکنش آن‌ها به توافقنامه ژنو است. ایشان این مسائل را مدنظر دارد و شواهدی می‌بیند که رقیب، سعی در پس گرفتن قدرت دارد، اما ایشان تلاش می‌کند جلوی شائبه ناموفق بودن دولت را بگیرد.

من نه از منظر کسی که با آقای هاشمی کار می‌کند، می‌گویم که ما نه تنها در ایران بلکه در جهان اسلام کمتر کسی چون هاشمی را داریم. این سخن به اعتبار سابقه آقای هاشمی است؛ ایشان از 14 سالگی وارد حوزه علمیه قم شد و از همان ماه‌های اول ورود، در همسایگی امام با ایشان آشنا شد و تا آخر همراه و معتمد ایشان بود و اکنون هم یکی از نقش‌آفرین‌ترین چهره‌ها در کشور است. یک ثبت نام ایشان موج آفرینی فراوانی در کشور کرد، با اینکه خودشان می‌گویند من کار خاصی نکردم و فقط به درخواست‌ها جواب دادم.

آیا خاطره‌ای از واکنش ایشان به نتیجه انتخابات اخیر دارید؟

من ایشان را بعد از دو سه هفته پس از انتخابات، بعد از جلسه مجمع دیدم گفتند «همه چیز خوب شد»؛ در واقع این دولت یک فضای تنفسی را برای جامعه ایجاد کرده است.

باز هم از مهمان نوازی عراقیها!

 

دیروز یکی از دوستان عرب اهواز، که در دهه 60 با من همکار بود با من تماس گرفت.می گفت چند قسمت سفرنامه امسال مرا به کربلا دیده و پسندیده است و همین او را وادار کرده تلفن مرا از دوستی مشترک بگیرد و از من بخواهد قدری در باره ضرورت مهمان نوازی مردم شهرهای مذهبی – قم و مشهد – با زوار عراقی بیشترسخن گفته شود.

می گفت: یک هفته قبل از اربعین امسال که در نجف به دنبال جایی برای استراحت می گشته ،حدود ساعت یک نیمه شب پیرمردی به سراغ وی و خانواده اش آمده و آنها را با خود به خانه برده است.

از قول آن مرد عراقی می گفت :همسرش به او گفته...

ادامه نوشته

دین خلوت ، دین جلوت!

اخیرا جمله ای از یکی از روان شناسان غربی شنیدم که بسیار زیبا بود و به تعالیم  اسلامی ما نزدیک. عبارت این بود:

"دین هر کس همان است که درخلوت به آن عمل می کند!"

 قصد ورود به حوزه روان شناسی را ندارم که درتخصص من نیست وهمواره از ورود به مسایلی که درحیطه آگاهی هایم نبوده اند، پرهیز کرده ام، اما این امرمانع از نقل بعضی ایده های نو دراین ساحت نیست.

ازمسایلی که بعضی ازابنای بشربه معنای عام آن بدان مبتلا بوده وهستند، دوگانگی درشخصیت و رفتار است.بعضی ها درخلوت آنگونه که دراجتماع نشان می دهند، نیستند.

درتعالیم شریعت مقدس ما به این مساله درحیطه ریا وتظاهر بحث و از آن به شدت نکوهش شده است.این امر که اختصاص به متدینین ندارد و شامل غیرمتدینین هم می شود، ناشی از نوع نگرش هرکس نسبت به خود ،خدا وهستی است.

بعضی درمیان مردم حال خوشی دارند،نماز با حالی می خوانند، درجمع ودرحضور دیگران مبادی آداب هستند، قواعد ادب واصول اجتماعی را بخوبی رعایت می کنند ،با دیگران درنهایت احترام وادب رفتارمی نمایند، اما آنگاه که ازمنظرو نظردیگران دورمی شوند وکس یا کسانی را ناظر بر رفتار خود نمی بینند، آدم دیگری می شوند.

خواجه رند شیراز،در یک پرد ه برداری ازاین رفتار، دربیتی زیبا فرموده است:

ادامه نوشته

نرمی بر سختی غلبه می کند!

این متن زیبا را درجایی دیدم وپسندیدم. امیدوارم شما هم بپسندید.

"هیچ چیزدراین جهان چون آب، نرم و انعطاف پذیر نیست. با این حال برای حل کردن آنچه سخت است، چیز دیگری ‌یارای مقابله با آب را ندارد.

نرمی برسختی غلبه می کند ولطافت برخشونت.

همه این را می دانند ولی کمترکسی به آن عمل می کند.

انسان، نرم و لطیف زاده می شود و به هنگام مرگ خشک وسخت می شود.

گیاهان هنگامی که سرازخاک بیرون می آورند نرم وانعطاف پذیرند وبه هنگام مرگ خشک و شکننده.

پس هرکه سخت وخشک است، مرگش نزدیک شده وهرکه نرم وانعطاف پذیر، سرشار از زندگی است.

آرام زندگی کن!

هرگز با طبیعت‌ و انسانها ستیزه مکن و گزند را با مهربانی تلافی کن.

خاطرات من از دوره انقلاب

دانشجوی همرزم شهیدم، عظیم اسدی مشکال

تا پیش ازاین خاطرات خود را از دوران انقلاب ننوشته بودم.چندی قبل نشریه نسیم بیداری ازمن خواست خاطره ای از دوران انقلاب را برای آن بنویسم تادرکنار خاطرات سایر مبارزین انقلاب منتشر کند. مقطع دستگیری و زندان را انتخاب کردم .پس از نگارش این خاطره بذهنم رسید به پایان ماجرا هم اشارتی داشته باشم ویکبار برای همیشه پس از 35 سال این قضیه را بطور کامل تا آنجا که بخاطرم مانده برای درج درتاریخ مبارزات شهرم دزفول قهرمان بنگارم.

 براساس برنامه ریزی بعضی از دوستان انقلابی دزفولی که بخشی ازآنها یکی از زیرشاخه های گروه انقلابی مسلحانه منصورون بودند ودرکنارسایر نیروهای انقلابی مثل نیروهای مستقل دانشجویی در ساماندهی مبارزه علیه شاه در دزفول نقش عمده ای داشتند ،قرارشد درچهلم شهدای قیام مردم تبریز، درسحرگاه روز 9 فروردین سال57 13 سلسله عملیات تخریبی با کوکتل مولوتف بمنظورضربه زدن به ارکان رژیم وآگاهی بخشی وامید دادن به مردم دراین راستا که این نظام وابسته ضعیف است و باید جای خود را به نظامی اسلامی والهی بدهد قرار بود درچند نقطه شهردزفول اقداماتی توسط دانشجویان انقلابی دزفول درسطح شهر انجام و بانکها بعنوان یکی ازارکان اقتصادی رژیم تخریب و به آتش کشیده شوند.

ضعف برنامه ریزی اولیه وهماهنگی میان گروههای دوتا سه نفره عمل کننده و زمان تقریبا نامناسب عملیات – نزدیکی اذان صبح که تقریبا تلاشهای روزانه درسطح شهر آغاز می شود- موجب آن  گردید بعضی از گروههای عمل کننده زودتر ازموعد مقرری که سایر گروهها می بایست درآن عملیات کنند ،اقدام نمایند وهمین نیروهای امنیتی و گشتهای شهربانی دزفول را که بعدا معلوم شد یک ماه درآماده باش بودند حساس کرد تا درسطح شهربه گشت زنی بپردازند وباصطلاح خودشان عوامل خرابکار! را دستگیر نمایند.من درتاریکی قبل ازاذان صبح به محل مورد نظرکه درنزدیکی منزلمان بود آمدم وپس از بررسی اولیه وضعیت به همراهم که نوجوانی هفده هجده ساله بود ومحمود نام داشت -بعدها به منافقین پیوست و متاسفانه درعملیات مرصاد کشته شد - که از بچه های محل ما وجوانی بود شجاع ونترس و پشت سرم به انتظارعلامت من برای عملیات ایستاده بود برای آغازاشاره کردم. تا خواستیم وارد عمل شوم درهمان لحظه گشت نیروهای امنیتی از خیابان رد می شد .نوجوان پشت سرمن با توجه به فاصله ای که با من داشت توانست بسرعت به کوچه بگریزد وازدست ماموران فرارنماید اما من که ازنقطه اولیه جدا شده و به سوی هدف درحرکت بودم توسط نیروهای گشت دستگیروبلافاصله به شهربانی منتقل شدم.

برای دیدن مصاحبه مادر عظیم اسدی بر روی لینک زیر کلیک کنید:

بخش اول مصاحبه
بخش دوم مصاحبه

ادامه نوشته

حیف اون روزها که تموم شدند!

چند روز قبل مصاحبه برادر عزیزم، سردار صنیع خانی از نیروهای قدیمی سپاه را می خواندم که خاطراتی از انقلاب و جنگ را بیان کرده بود. این خاطره  که از دوستش اقای حدیدی تعریف کرده به دلم نشست. 

جنگ هرچند چیز خوبی نبود ولی خیلی "خوبها" را توی خودش داشت و خیلی "خوبیها "را!

خدا را شکر که اون روزها را درک کردیم.

در جنگ این همه خط کشی خودی و غیرخودی و  انگ و تهمت فتنه و فتنه گر و..نبود.

همه از چپ و راست و میانه، احترام همو داشتن و بهم می گفتن برادر!

حیف اون روزها که تموم شدند.

---------------------------------------------------------------

"در دوران جنگ یکی از دوستان ما به نام محمد حدیدی مسوول توزیع کمک های مردمی بود. در بین کمک های مردمی برخی اجناس وجود داشت که چون توسط خود مردم بسته بندی شده بود نمی شد فهمید چه چیزی در آن بسته بندی هاست. محمد حدیدی می گفت: درمیان کمکهای مردمی بسته ای را دیدم که خیلی سبک بود. وقتی درب آن را باز کردم، دیدم یک قوطی خالی کمپوت است که در آن کاغذ لوله شده ای قرار گرفته و بر روی آن کاغذ نوشته شده :

 برادر رزمنده، من از طرفی چیزی در بساط نداشتم و از طرف دیگر هم دوست داشتم کمکی کرده باشم، به همین خاطر لبه های این قوطی کمپوت را کوبیدم تا شما لااقل بتوانید از آن به عنوان یک لیوان استفاده کنید."

فردا همه به خیابانها می آئیم.

فردا 22 بهمن است.سالروز پیروزی حق بر باطل.

فردا روزحمایت همه ملت ازانقلاب شکوهمند اسلامی سال 57 است. انقلابی که با نثار خون بهترین جوانهای این آب وخاک علوی پدید آمد و رژیمی مرتجع و وابسته را از صحنه سیاست جهانی برای همیشه حذف نمود.

فردا به شکرانه این پیروزی و به نشانه حمایت همه جانبه ازمردانی که درعرصه سیاست وغیرسیاست درجهت اعتلای این ملت درداخل وخارج تلاش می کنند به خیابانها می آئیم ودرجهت ادای دین به امام واسلام ، پشتیبانی همه جانبه خود را ازانقلاب اسلامی و شعارهای امام و اهداف شهیدان فریاد می زنیم.

 

دیگرخواهی را از شهید بیاموزیم

"اگر به من اجازه دادند که شفاعت بکنم اگر به قيمت اين باشد که خودم بروم جهنم ولي دوستانم بروند به بهشت اين کار را مي‌کنم! "

عبارت بالا گفته پاسدار شهید حسین ناجی است شهیدی که در دزفول قبری نورانی دارد.

یکی از دوستان بسیار خوبم  درابتدای انقلاب پاسدار شهید حسین ناجی بود  که در فروردین  سال61  در عملیات غرور آفرین فتح المبین به مطلوب خود شهادت دست یافت.شهادت حق حسین بود و اگر شهید نمی شد مایه تعجب بود.

حسن برادر شهید بود و بسیار متدین. وی در ابتدای انقلاب که حزب جمهوری اسلامی در دزفول تاسیس شد به عضویت  این حزب در آمد و از فعالان آن بود.بعدها که به سپاه پیوست مسول پرسنلی و مسول نیروهای ذخیره سپاه دزفول بود.

امزوز که خاطرات او را در وبلاگی که بر و بچه های دزفول بنام او درست کرده اند وخداخیرشان بدهد می دیدم این عبارت که از پدر او نقل شده برایم بسیار زیبا آمد .

از صفات حمیده شهدا دیگرخواهی آنها بود صفتی ناشی از این فضیلت که خودشان را نمی دیدند.

البته با توجه به منزلت شهدا نزد خدای متعال، دراین گفته جای مناقشه هست ولی این بیان، اوج دیگرخواهی و ایثار از منظر شهید را می رساند.

حسین قبل از شهادت به یکی از دوستان نزدیکش از شهادت قریب الوقوع خود خبر داده بود.اکثرشهدا از شهادت خود اطلاع داشتند. این یکی از الطاف خدا به شهدا بود.

رضوان خدا براو باد و بهترین درجات جنت برای او.

و اما سبد کالا!

توزیع سبد کالا در محله بهاران تهران !!

در این روزها بعضی بر من خرده گرفته اند که چرا در باب سبد کالا چیزی نمی نویسم.

ننوشتن من چند دلیل داشت :

یکی اینکه به دلیل انتسابم به آیت الله هاشمی بعضا مواضع و حرفهایم ممکن است توسط برخی مخالفین دولت و شکست خوردگان بی تحمل انتخابات که منتظراندک انتقادی ازمنسوبین ایشان در نقد دولت تدبیر وامید هستند عامدانه یا به اشتباه نظر و موضع ایشان تلقی شود و حال آنکه اینگونه نیست و دیگر اینکه در شرایط فعلی نقد رسانه ای دولت را به مصلحت نمی دانم و قصد ندارم در زمین کسانی که عامدانه چشم برتوفیقات دولتی که فقط 6 ماه از عمر آن می گذرد -   و درمظلومیت آن همین بس که رییس آن ناچارشد در ساعت یازده شب که بیش از نیمی ازمردم به خواب رفته یا می خواهند بخوابند در باره عملکرد چند ماه اخیرخود با مردم سخن بگوید!- بسته اند و بااین همه گرفتاریها و مشکلاتی که از دولت شوم قبلی به ارث برده انگشت بر نقاط ضعف می گذارند بازی کنم و دیگراینکه پرداختن به چنین مساله ای را چندان مهم نمی دانم.

من با این روش که بازگشت به دوران کوپنیسم آن هم از نوع ناقص آن است هرگز موافقتی ندارم.

این طرح هر چند در ابتدای کاردولت دکتر روحانی با نیتی خیرخواهانه و درجهت کمک به اقشاری مطرح شد که زیر فشار سنگین تورم دولت قبل کمر خم کرده اند،درعمل نشان داد طرح خوبی نیست و اجرای آن با کرامت مردم سازگارنیست.

اول اینکه منبع مالی اجرای این طرح بر دوش بدهکارترین دولت تاریخ ایران افتاد.دولتی که وزارتخانه هایش توسط وزرای قبلی درسه ماهه دوم سال تقریبا نه تنها برای 7 ماه بعد بودجه ای ندارند بلکه حتی بدهکار هم هستند! بنظر من مخالفت مجلس در باره این طرح بودجه بر که جایی دربرنامه قبل و بعد ندارد کاملا بجاست.

دوم اینکه تغییر نظر مستمر دست اندرکاران درباره نحوه اجرا و دسته بندی افراد تحت پوشش این طرح ناپخته بودن آن را نمایان تر ساخت.

مطمئن هستم اگر دکتر روحانی این طرح را با نخبگان اقتصادی کشور مطرح می کرد آنها که به دردهای افتصادی کشور بخوبی آگاهی دارند حتما اجرای این طرح را تایید نمی کردند.  

نکته بعدی در باره نحوه اجرای این طرح است .این یک حقیقت است که هرطرح خوب اگر خوب انجام نشود درعمل نتیجه خوبی ببار نخواهد آورد.اگرچه دیشب رییس جمهور محترم درسخنان خود در باره نقایص اجرای طرح عذر خواهی کرد اما بهتر بود طرح را قبل از اجرا در معرض نظرات اصحاب رسانه، منتقدین،مردم ،نخبگان و نمایندگان مجلس می گذاشت و در صورت اجماع عمومی آن را عملی می ساخت .

 

اندر کرامات محمودیه!

هی! پسر!، این رییس سابق چقدر آدم تو داری بوده است و ما نمی دانستیم! چه آدم مبارزی بوده است و ما غافل بودیم؟!45 سال از عمر 57 ساله خود را درگیر انقلاب بوده است و ما نمی دانستیم!علم تعبیر خواب داشت وما نمی دانستیم؟

سند می خواهید؟نمونه بیاورم؟ نمونه؟ همین خاطره ای که عبدالرضاداوری از نیروهای حامی وی اخیرا در فیس بوک خود از او نقل و موجب شده معرفت عمومی راجع به رییس سابق بیشتر از قبل بشود!

البته ابهامات زیر را باید بی خیال شد! اینکه:

1-چرا حاج محمود حالا به فکرش رسیده این خاطره را پس از 13 سال  که آقای مصباح و جنتی و موسوی جزایری و..در باب نقش کرامات انتخابش آن همه  درّ سخن! سفتند و خاطره های سست! گفتند چنین رویایی را بگوید معلوم نیست.

2-چرا احمدی نژاد تاکنون...

ادامه نوشته