دوستی نوشته است:
برادر و استاد ارجمند جناب آقای رجایی، بنظر اینجانب بهتر است حضرتعالی، برای تنویر بازدیدکنندگان این وبلاگ و افکار عمومی، ضمن بیان انتقاد و مخالفت با نظرات و عملکرد دیگران، پاسخی مستدل همراه با دلایل مستند ارائه فرمائید.
خدمت ایشان و همه دوستان باید عرض کنم:
در مرحله اول باید عرض کنم من آمدن دوستان مخالف و موافق را به این فضا به دلیل اعتمادشان یا به هردلیل دیگر! از نعمت های الهی برخود می دانم و از این جهت خدای را شاکر و سپاسگزارم.از همه دوستان هم ممنونم که برای دیدن این وب وقت ارزشمند خود را تقدیم می کنند.
اما همگی دانند که اداره چنین وبی که به لطف خدا مخاطبان نسبتا بالایی دارد وقت زیادی می خواهد که من از آن بی بهر ه ام.
همین مقدار هم که به وبلاگم می رسم و وقت می گذارم برای من غنیمت است! و من شرمنده همه دوستانی هستم که کارشان با من به گله و شکایت دوستانه از عدم درج کامنتهایشان رسیده است و گاه شکایت از اینکه چرا مطالب زود به زود به روز نمی شود.
حق با دوستان است بالاخره از قدیم گفته اند هر کس خربزه می خورد...
این ترم نا خودآگاه ساعات تدریس من در ارشد و غیر ارشد زیاد شد و مشاوره پایان نامه های درحال دفاع دو دانشجو هم به آن افزوده گردید. لذا شدیدا مشکل وقت پیدا کرده ام.
مدتهاست در این وب بعضی از دوستان لطف دارند و از من سولاتی می کنند که پاسخ به آنها چند صفحه توضیح می خواهد ولی متاسفانه من نه توان پاسخ را دارم لااقل برای بعضی سوالات نه فرصت آن را. هم اکنون بیش از ۱۰۰۰ نظرتایید نشده در قسمت نظرها دارم که درمانده ام به آنها چگونه جواب بدهم.سعی می کنم بعضی اوقات در اولین فرصت ممکنه حتی اداری! اقلا به ده پانزده نظر جواب بدهم .جواب هر کامنت گاه 5 تا ده دقیقه وقت می گیرد .بعضی دوستان می گویند فرد معتمدی را بگذارم تا به جای من به نظرها جواب بدهند که این هم به مصلحت نیست به هرحال دوستان نظر خود مرا می خواهند.
گاه با خود می اندیشم بهتر است قسمت نظر دهی را غیر فعال کنم لااقل برای مدتی! ولی به صلاح نمی دانم که از خواندن نظر دوستان محروم بشوم .
حقیقت این است که در این مدت از نظرات دوستان منتقد و موافق بهر ه های خوبی برده ام و امید که این فیض مدام باشد.
تازگی ها که فیس بوک هم اضافه شده و شبها گاه باید به بعضی نظرات پاسخ هایی بدهم!
خواهش آخر اینکه دوستان مرا استاد و..خطاب نکنند.همان آقای رجایی کافی است . لطف و محبت شان را به من در اینجا زیاد علنی نکنند !برای هر دوی ما خوب است !نه آنها متهم به تملق گویی می شوند ونه من متهم به اینکه از تعریف دیگران خوشم می آید و نظرهای تعریف یا تایید را درج می کنم!
در هر حال از همه دوستان عذر خواهم و امید دارم که همه این قصور احتمالا موجه! را بر من ببخشایند و از من در گذرند!
باقی بقای شما و ایام مدام به کام باد!