روح بلندی که پر کشید
نلسون ماندلا قهرمان مبارزه با تبعیض نژادی، مردی که بهترین سالهای عمرش را در زندان آپارتاید سپری کرد در سن 95 سالگی درگذشت.
وی فضایل اخلاقی برجسته ای داشت که بنظرم مهمترین آنها این بود که وقتی از زندان بیرون آمد و با انتخاب مردمی که به او عشق می ورزیدند در راس قدرت سیاسی کشورش قرار گرفت بر روی همه کسانی که او را در بهترین سالهای عمرش زندانی کرده بودند ،همچنان لبخند زد و آنها را بخشید. وقتی هم مردمی که مقاومتش را می ستودند او را با رای خود به تخت قدرت نشاندند همان ماندلای قبلی بود و بی هیچ کینه و احساس غروری نسبت به دیگران.
ماندلای عزیز که درود بر روح بزرگ او باد در دوران قدرت خود حتی از یک نفر از کسانی که عمراو را درزندان تباه کردند، شکایتی نکرد و حتی یک نفر را در دوران نشستنش براین مسند بدلیل ظلمی که براو رفته بود به زندان نیانداخت. تردیدی ندارم تاریخ به دلیل همین روح بلند ماندلاست که هماره از او با عظمت و بزرگی یاد خواهد کرد .
ماندلا به دلیل این گذشت مردانگی و مروتش اکنون به اسطوره ای درجهان بشریت تبدیل گردیده وجهانیان درمرگ او متاثرند.
به روح بلند او درود می فرستم و برایش برترین آمرزش های الهی را خواستارم.
کاش برخی ازمدعیان دین و دین داری دربخشش و گذشت و جوانمردی و مهربانی وبویژه در بی کینه گی ! نسبت به دیگران،همانند ماندلا بودند. کاش!