از دوستان سابق و اینک! که خدایش جزای خیر دهاد درایمیلی اشعار زیبایی ازعارف و اصل افضل الدین محمدبن حسن مرقی کاشانی، حکیم، عارف و شاعر مشهور به بابا افضل کاشانی را برایم فرستاد که عمدتا در مدح مولای متقیان علی بن ابیطالب علیهماالسلام بودند.

این دو رباعی بیشتر از رباعیات دیگر به دلم نشست:

افضل، چو ز علم و فضل، آگاه علی است
                                               در مسند عرفان ازل ،شاه علی است
از بعد نبی، امام خلق دو جهان
                                               بالله علی است، ثم بالله علی است
تا چند کنی ای دل بی شرم،  گناه
                                               یک لحظه نمی کنی به این چرخ، نگاه
با موی سیاه آمدی، نامه سفید

                                              با موی سفید می روی، نامه سیاه؟

خدایش بیامرزد که بداند از کجاست در کجاست و به کجاست!


                     این دل تنگم غصه ها دارد

                    گوئیا میل کربلا دارد!