توزیع سبد کالا در محله بهاران تهران !!

در این روزها بعضی بر من خرده گرفته اند که چرا در باب سبد کالا چیزی نمی نویسم.

ننوشتن من چند دلیل داشت :

یکی اینکه به دلیل انتسابم به آیت الله هاشمی بعضا مواضع و حرفهایم ممکن است توسط برخی مخالفین دولت و شکست خوردگان بی تحمل انتخابات که منتظراندک انتقادی ازمنسوبین ایشان در نقد دولت تدبیر وامید هستند عامدانه یا به اشتباه نظر و موضع ایشان تلقی شود و حال آنکه اینگونه نیست و دیگر اینکه در شرایط فعلی نقد رسانه ای دولت را به مصلحت نمی دانم و قصد ندارم در زمین کسانی که عامدانه چشم برتوفیقات دولتی که فقط 6 ماه از عمر آن می گذرد -   و درمظلومیت آن همین بس که رییس آن ناچارشد در ساعت یازده شب که بیش از نیمی ازمردم به خواب رفته یا می خواهند بخوابند در باره عملکرد چند ماه اخیرخود با مردم سخن بگوید!- بسته اند و بااین همه گرفتاریها و مشکلاتی که از دولت شوم قبلی به ارث برده انگشت بر نقاط ضعف می گذارند بازی کنم و دیگراینکه پرداختن به چنین مساله ای را چندان مهم نمی دانم.

من با این روش که بازگشت به دوران کوپنیسم آن هم از نوع ناقص آن است هرگز موافقتی ندارم.

این طرح هر چند در ابتدای کاردولت دکتر روحانی با نیتی خیرخواهانه و درجهت کمک به اقشاری مطرح شد که زیر فشار سنگین تورم دولت قبل کمر خم کرده اند،درعمل نشان داد طرح خوبی نیست و اجرای آن با کرامت مردم سازگارنیست.

اول اینکه منبع مالی اجرای این طرح بر دوش بدهکارترین دولت تاریخ ایران افتاد.دولتی که وزارتخانه هایش توسط وزرای قبلی درسه ماهه دوم سال تقریبا نه تنها برای 7 ماه بعد بودجه ای ندارند بلکه حتی بدهکار هم هستند! بنظر من مخالفت مجلس در باره این طرح بودجه بر که جایی دربرنامه قبل و بعد ندارد کاملا بجاست.

دوم اینکه تغییر نظر مستمر دست اندرکاران درباره نحوه اجرا و دسته بندی افراد تحت پوشش این طرح ناپخته بودن آن را نمایان تر ساخت.

مطمئن هستم اگر دکتر روحانی این طرح را با نخبگان اقتصادی کشور مطرح می کرد آنها که به دردهای افتصادی کشور بخوبی آگاهی دارند حتما اجرای این طرح را تایید نمی کردند.  

نکته بعدی در باره نحوه اجرای این طرح است .این یک حقیقت است که هرطرح خوب اگر خوب انجام نشود درعمل نتیجه خوبی ببار نخواهد آورد.اگرچه دیشب رییس جمهور محترم درسخنان خود در باره نقایص اجرای طرح عذر خواهی کرد اما بهتر بود طرح را قبل از اجرا در معرض نظرات اصحاب رسانه، منتقدین،مردم ،نخبگان و نمایندگان مجلس می گذاشت و در صورت اجماع عمومی آن را عملی می ساخت .