امروز سالگرد شهدای قیام هفدهم شهریور سال 1357 است.شهدایی که جان دادند تا اسلام دراین آب وخاک با برکت جان بگیرد و اکنون که در حال نوشتن این سطور هستم شبکه دوم سیما درحال پخش خطبه های نماز جمعه تهران سال 1358مرحوم مجاهد نستوه قدرناشناخته آیت الله سید محمود طالقانی در بهشت زهرای تهران است.از قضا صبح امروز نیز داشتم تحقیقی را درباره پیشگویی های امام خمینی می دیدم که در آن به پیام امام درباره فاجعه هفده شهریور اشاره کرده بود.

این پیام به دلیل نکاتی که در آن آمده است یکی از استثنایی ترین پیامهای امام در طول سالهای قبل و بعد از انقلاب است که به سه نکته آن اشاره می شود.

 1- اقرار و اعتراف امام به نیابت امام زمانی خود

امام دراین پیام گفته اند :

من به نیابت حضرت ولی عصر امام زمان به همه مسلمانان جهان مصیبت چهارم شوال سال 1398 هجری قمری راخاصه به خانواده های داغدار تسلیت می گویم و درعین حال تبریک !

اینجانب که سالهاست به صحیفه نورمراجعاتی داشته و دارم شهادت می دهم هرگز نظیراین عبارت ازامام قبل وبعد ازانقلاب در 22 جلد صحیفه نورصادر نشده است .

در حالی که امام با همه احتیاطی که دربیان خود و دراین باره می نمود و البته درامورعرفانی بسیارکتوم بود- که به همین دلیل متاسفانه به این بعد از شخصیتشان پرداخته نشده است- درآن ایام عسرت وتنهایی که بعضی هم لباسی هایش او را حتی مسئول خونهای ریخته شده می دانستند! حتی بنوعی به این تاییدات ضمنی وعلنی بسیار نیاز داشت هرگز حتی به کنایت و در پرده تایید امام زمان بر نهضت خود استفاده نکرد و این ازشگفتیهای حرکت امام در مبارزه او با شاه است.

2- مصطفاهای امام

امام باعاطفه سرشاری که داشت همه جوانان این آب و خاک را فرزندان خود می دانست وبه آنان عشق می ورزید واین مبالغه نیست.

امام در این پیام می فرماید:

 وخداشاهد است مصطفای من تنها آن نبود که سالش نزدیک است بلکه همه به خاک وخون کشیده های حادثه شوال مصطفاهای من بوده اند.

نکته کم گفته مهم درباره شخصیت امام اینکه ایشان در 11سال پس از درگذشت فرزند مجاهد ومجتهدشان تنها درهمین یک مورد به صراحت به درگذشت وی اشاره کرده اند.

حتی در دوران مبارزه گاه که بعضی در حضورایشان به این مساله اشاره می کردند می فرمود مرگ فرزندم مساله مهمی نیست برویم سراغ مسایل مبارزه!

در سیره امام نوشته ام یکباردر ایام سالگرد درگذشت آقا مصطفی که همسر امام در کنار ایشان در حال مشاهده برنامه تلویزیون بود در بیانی شکوه آمیز به امام گفت: آقا امسال هم تلویزیون از مصطفی چیزی نگفت که امام با بیانی لطیف به او پاسخ داد: به این چیزها کاری نداشته باش. دعا کن در آن دنیا جاش خوب باشد!

3- شوق به شهادت

از نکات بکر و بدیع در این پیام، اظهارشوق امام به شهادت و بدیع تر از آن ؛نزدیک دانستن زمان آن است. واقعیت ناگفته این است که امام بی آنکه هراسی بخود راه بدهد درترکیه نجف و پاریس هر لحظه منتظر ترور یا مسمومیت شهادت گونه خود از سوی ماموران رژیم شاه بود. در یک مورد ایشان با فراستی مثال زدنی در مورد یک روحانی دستور داد قبل ازملاقات او را تفتیش کنند. وقتی یاران امام او را تفتیش کردند درزیر عمامه وی اسلحه کوچکی یافتند.

به شهادت قراینی که وجود دارد و فرزند امام مرحوم حاج سید مصطفی در خاطرات خود از این دوران به آن اشاره کرده است امام تا پیش از ورود فرزندش به ترکیه سعی می کرد به دلیل احتمال مسمومیت خود ازغذاهایی که ماموران ترک برای او می آوردند استفاده نکند واز این رو بسیار لاغرشده بود.

امام در این پیام می فرماید:

من این استقامت را واین فیض شهادت را که خداوند متعال نصیب فرزندانم فرمود به پدران ومادران وهم بستگانشان تبریک می گویم و چنین کشته شدن که افتخار دارد، برزگترین آرزوی من است وشاید نزدیک باشد!( 12/6 /1357صحیفه نور /ج3/ص463)